Sırtın kapıya dönük Şiiri - Tanju Çubukçu

sırtın kapıya dönük olurdu hep.
sağ omuzun sol omuzuma değerdi
ve bakışların bakışlarıma...
cesurdun benim olmadığım kadar
ve kadındın çocukluğuma inat...
ne kadar kısa bir aşk hikayesi
ve ne kadar uzun sürdü sancısı...
yorulmak, vazgeçmek,
ya da çaresizlik;
bedellerin en bedavası...
farkına varmalı aslında insan,
vazgeçtiğinin kendisi olduğundan.
ve yakmamalı yarını,
olmamalı kendine bu kadar düşman.
vesaire, vesaire, vesaire...