Sırtın ha'la bende...

.

sırtını bırakıp gitme
gitsen bile isteme
dönüp yüzüme gülümse

hasretse bu işte

gitmeliyim...

-canım
-efendim
-ayrılırken
-evet
-bu merdivenler dar ikimize
-anlamadım
-git neyse

kabarmaların
duvar yumruklamanın
satılmış sevdaların
tüm gölgede uymuşlukların adına
sırtını bana bırakıp gitme
ağır yaralı serdeyim
saramam kendimi bu halde

sen yokken büyüdüm
kandırdım kendimi
yarım elma
gönül alma
biraz yalnızlıkla

giderken
sırtın kalmış burada

anlatıyorum dinliyor
dönüp elimden alma

| bu kelimeler benim değil, yaşanmışlar zamanında
mesela bir adam nasıl bakar sırtı dönük kadına
boyuna,ensesine,saçlarına,kalçalarına ve sırtına
öyle bakıyoruz işte kendimize, adam, kadın olunca |

kulağımın dibinde
sessizliğini hatırlayıp
nefesini işte
gün ilmekleri yapıp
geceleri hele
uyumadan önce
baş ucuma koyup
kendime öldüm günlerce

dönersen
sırtın hala bende
yüzünü de getir
çok özledim de

hele saçların
yağmur düşüyor gözlerime

sayıklıyorum...

.