ayrıldık
yetmez mi?
böylesi yoğun toz,
böylesi düşüş...
hayallerimizde
yer veremezdik,
pembe bulutlar bizden uzak,
gün
nasıl başladı, nerde son bulacak...
belki
ipini koparan bir deli,
bir anda
parçalayacak bedeni...
bizim öykülerimizi
süslü kalemler yazamaz.
çatı arasında toz kuru,
yabanıl gözle bakar
ve de
çoğu
korkar
alnımızda biriken ter
boğacak sanır.
sırtımızda ki ağrı
dünyanın
bizlere armağanı
Kayıt Tarihi : 27.1.2012 17:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!