Eskiden beş-on dönüm ekip biçip satardık,
Üretmeden yemeye alıştırdılar bizi.
Son “bel’i-küreği” de gökdelenlerde kırdık,
Beton mikserlerinde karıştırdılar bizi.
Dedemden üç-beş parça taşlı tarla kalınca
Bırakıp şehre göçtük babamız da ölünce
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta