Eskiden beş-on dönüm ekip biçip satardık,
Üretmeden yemeye alıştırdılar bizi.
Son “bel’i-küreği” de gökdelenlerde kırdık,
Beton mikserlerinde karıştırdılar bizi.
Dedemden üç-beş parça taşlı tarla kalınca
Bırakıp şehre göçtük babamız da ölünce
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta