bir sessiz karanlıgın
yırtarak sayfasını.
bakmadan, aglamadan,
elime verip,gitti.
giderken farkettimi
görmedim, bilemem ki.
sonu hüsranla dolu bu yolu,
ihanet biçagı diye
sırtımdan vurup ta gitti.
yar diye yıllar, yılı,
koynumda büyütmüşüm.
yar, diye dudagından,
bal, diye zehretmişim.
sanki, bırakıp ta gidince,
ömnrüm haczinde kalır.
oyarım ellerimle bakan bu gözleri.
haczin zincirlerini eritirim kinimle.
Kayıt Tarihi : 30.9.2017 20:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!