Sırtımdan Vuruldum Şiiri - Mahmut Çetin ...

Sırtımı yaslamıştım nice dost insanlara,
Gönlümde bahtsızlığım zındanlar gibi kara.
Bulanıktım dağlarda düze indim duruldum,
''Dostlarım'' dedim ama hep sırtımdan vuruldum.

Şimşekler oyuncaktı elimde bana gençken.
Rüyalar gibi hızla geçti yıllarım derken.
Estim,gürledim,çoştum şimdi artık yoruldum.
''Candaşlar'' dedim ama hep sırtımdan vuruldum.

Ömrümü verdiklerim beni hiçe sattılar.
Kirli bir mendil gibi buruşturup attılar.
Sandım artık hayatı şimdi düzene koydum.
''Arkadaş'' dedim ama hep sırtımdan vuruldum.

Allahım bitmedi mi çektiğim çilelerim?
Allahım çok gafurdur Allahımdır hep kerim.
Hergün yeni dertlerle yeniden tekrar doğdum.
''Yoldaşlar'' dedim ama hep sırtımdan vuruldum.

Affet Tanrım çok geldi bütün bunlar hep bana.
Yine de nice hamdü senalar yaradana.
Güzel günü arzuyla umutlarla doğurdum.
'Sevdiğim'' dedim amam hep sırtımdan vuruldum.

Senden başka dayanak hiç kimsem yok Allahım.
Bunlar adaletine havaledir hep Tanrım.
Sen istersen ceza ver ben kendimi savundum.
''Cananlar'' dedim ama hep sırtımdan vuruldum.

Mahmut Çetin Zorba
2008 Antakya
İletişim:
[email protected]