Sırtımdaki Küfe Şiiri - Eminnur Acar

Sırtımda küfe, gam yükünü taşıdım senelerce
Gam insanı öldürmezse, süründürür
Karşılık beklemeden, sevgi ektim, fidan diktim, toprağa
Biliyordum, Tarikatlar böler parçalar, taraftar eder insanı

Rüzgarlar ne yönden eserse, bulutlar o yöne gider
Tohumları ektiler, son Peygamber sonrası
Kardeşi, kardeşe ettiler düşman
Yolun doğrusu, Hakka, eğrisi ateşe gider

Kan gölüne döndü dünya, nasıl gamsız olunur
Hem vurup, hem ne vuruyorsun diyenler
Kurdu bu düzenleri, uyanmazsa Müslüman
Din de, iman da, namus ve vatan da gidecek

Sırtımdaki küfede, daha neler var
Sevgi tohumları ek toprağa, gün gelir meyve verir
Gam gider, sevinç gelir
Gam insanı öldürmezse, süründürür

Sevmeyi, vermeyi ek toprağa
Ardından gelenlere, en kıymetli mirastır bu
Ahmet, Mehmet, Ayşe,Fatma demeden, insan de
Renk, dil, din,ayırma, Rabbim biz diyorken

Sen nasıl ayırırsın, ey gafil insan
Ben, benim diyenlerin, sonu hüsran
Başı dertte,Firavunlarla İnsanlığın
Gam küfesi, insin artık sırtımızdan