Buğulu bir akşam efkarında unuttum gözlerini
sırtıma saplanmış bıçaktı sanki bakışların
sen, bir bir tüketirken gökteki yıldızları
‘sigaramın dumanına bile sarmadım’,
bir tepede bıraktığım son siluetini...
Gittiğim yolları kör dolaştım,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
