Buğulu bir akşam efkarında unuttum gözlerini
sırtıma saplanmış bıçaktı sanki bakışların
sen, bir bir tüketirken gökteki yıldızları
‘sigaramın dumanına bile sarmadım’,
bir tepede bıraktığım son siluetini...
Gittiğim yolları kör dolaştım,
-karanlığa saçılmış sitemlerimden.....
yaralıyım, aynı gökyüzünde uçamam seninle
pencerendeki aydınlığı ay ışığım sayamam artık
taze ekmek buğusunda ısıtamam üşüyen ellerimi
Her gece bahçemdeki mavi çama konan,
- kumru da sen değilmişsin meğer...
karanlığa alıştırıyorum şimdi yorgun gözlerimi,
- baykuş sesleri kulağımda...
ne 'geliversen biterdi özlem' diyorum,
ne de, artık eylül umurumda…
Kayıt Tarihi : 16.10.2007 15:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)