Sırrının Yabanisi Şiiri - Ozan Meden

Umutsuzluk beliriyor, darağacı görünüyor en kuru ve korkutucu halinde gözümüze.

“Ölümden değil” dedim, sonrasından korkuyorum.

Sonrasını sordu bana, sonrası ne?

Sonrası açlık, ihtiyati açlık, sustum.

Ocağın üstünde pişme saatini bekleyen yemek aceleci davranıp yanıyor, tencerenin dibine tutuyor.

Aslını merak edenlere sözüm, karnımız aç değil, sırtımız açık.

Bir parça kırıntı tok tutacak bizi açlıkta…

Bugün ben, beni düşündüm.

Sanırım ben daha önce geçmediğim bir yerde aklımı düşürdüm.

Havası çok sıcak belirsiz arayışın…

Hiç eski değil, yaşadıklarımı eskitemeden fark ettim.

Göze tanıdık değil toz tutmamış, yıpranmamış arayışın aradan çıkarıldığı kaldırımlar.

Bu sıcakta üşüttüm, sanırım ben bu sıcakta aklımı üşüttüm.