Sırrınım Şiiri - Tunay Bozyiğit Seyduna

sırrınım

gözlerin kapanmasın güllüm
başı boş kalmasın yüzün
dünyanın bütün hüzünleri orda güzel
dibinde derininde gözlerinin..
seni düşününce keyfim yerine geliyor
ve mavi bir ıslık kendiliğinden gelip
dudağıma yerleşiyor..
uçmaya hazırlanan bir serçeye dönüveriyor yüreğim..
içim sanırsın ki gökyüzü..
solumdaki güneşsin..
kendini bir sır açar gibi açmalısın bana
ömrünün tüm ağırlığını dök koynuma
bir ağızla yaralanmış,
kendine habersiz bir yüzüm nicedir..
öp uyandır güllüm.
bir tanrı gibi yeniden yarat
öyle bak..
tükenen bedenimi al uçurumuna bas..
varlığımı sonsuzluğun yap.
gözlerin ışığıyla yontsun ayla parlağı..
şiirimin sesisn.
mavinin her tonunu giymiş denizimsin
dantelli eteklerinle gecemsin..
çerçevesini terkeden bir monet güzelisin.
ışığın en karanlıklarıma dek uzansın, bulsun
aşkla paylaşmak için ulaşsın.
kötü günlerimde bile koruduğum ateşimi bul
kehribar tenin kan akışım olsun
doğamı sanatçı gibi ifade et asla taklit etme
saklıma gözlerinin aşkıyla bak
sımsıcak öpmelerine doyur
nubarımıza, barımıza duralım
şafağın yüzünü nurtopu ağartalım..