Sırrı kadem Şiiri - Ahmet Coşkun

Sırrı kadem

yağmur gibi yağıyorlar üstüme
duvara ilk resimleri çiziyorum
çağların eskimişliğinde
işreti ilk harfe dönüştürüyorum
boğuluyorum bir deniz
kaç yüz yıl yaşındayım

kitap okumadım
öyle ağır bir yük kitap taşımak
ilk alfabe adımı yazmışlığım
ilk ve son öğrendiğim hiçe
ummi bir seferberlik ki
büyümek

medrese cami yolu tutmadım
hiç dua bilmem
içimde bütün dinlerin ilahileri
sonsuz bir müzikal akışta
mest ediyor beni varlık
ibadette yorgunum

rüzgâra fırtınaya tutulmuş
ilk bahar seli köpüklenmiş sulara
var oluştan beri akıp gelen güne
mahzene kapatılmış bir alim
bilinmezlik öldürecek
bildikçe

gömüldüğüm bu zindan
hicretli ömür oruçlu dünya
harf yutup kelime heceler
bütün kuşlar bilge
kim eğitiyor kim öğretiyor
sırrı kadem benim