Sırrı İstanbul Şiiri - Nuh Comba

Kalubeladan beri nurunla aydınlandık
Yardımını dilerim, ey yüce peygamberim (s.a.v)
Sözünle müjdeledin buna şeksiz inandık
Şefaatinle gülerim, ey yüce peygamberim (s.a.v)

Asr-ı sâdetten beri müjdelerin okunur
Veda hutbelerinde aşk cezbeyle dokunur
Ahlakına bürünen günahlardan sakınır
Himmetinle silerim, ey yüce peygamberim (s.a.v)

Ezelden ebedesin bu sevdan bitmeyecek
Ümmetin başucunda baykuşlar ötmeyecek
Küffar denen hasedin hiç aklı yetmeyecek
Kalemleri bilerim, ey yüce peygamberim (s.a.v)

Ak Şemsettin, Fatihe verdi senin ilmini
Münkirin başucuna sarık yaptı zulmünü
Her gece rüyamıza bekliyorken gelmeni
Hasretinle dolarım ey yüce peygamberim (s.a.v)

Molla güreni gibi Ol Allaha muti kul
Sana müjdeler olsun ey hüzünlü İstanbul
Fatihlerin geliyor bundan böyle huzur bul
Özleminle solarım ey yüce peygamberim (s.a.v)

Ahir zamandan beri zikirdir senin adın
Sevdanın güllerinde kokluyoruz hep tadın
Her beş vakit namazda düşmüyor dilde Yâdın
Saçım başım yolarım, ey yüce peygamberim (s.a.v)

Bağrında barındırır ehlibeyti, Eyüp’ü
Nuruyla setreyleyip kayıp eder ayıbı
Asırlardır altında gizli tutar kayıp’ı
Usum sırra bularım ey yüce peygamberim (s.a.v)