Ey hayat!
Evrenin dengesine inat
Bırakıp gitmiyorum.
Zıtlığın dengesine karışıyorum.
Ölümde yaşamak gibi.
Biraz yeryüzü sonra toprağın sonsuz sözü.
Günahım yok ne bir cennet ne bir cehennem payıma
Ama sonsuzda itiraf edilemeyecek bir sırra karışıyorum.
Kayıt Tarihi : 11.5.2015 16:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!