Sırra Kalem Şiiri - Metin Bahri

Geceleri içimi bıçaklayan bir hançerdir
Yazgımın boyasını silen
ve her seferinde beni korkudan uyandıran
Çelimsiz ve bi' o kadar da görgüsüz hayat

Ne zaman bir adım atmaya yeltensem
Gökyüzüne uzanmaya kalkışsam
Meczupların eline tutunsam ölüm umudu ile
İşte o zaman idrak ediyorum
Önümde
İçimde
Alnımda
Koyu bir kalemle yazılan
ve silinmeyecek olan bir kaderin varolduğunu

Azrail ile yaptığım randevu saati geldi
Geç kalır mıydı hiç
Sanırım bu sefer uzun sürdü işi
Kulağımda dönen çığlıklar boşa değilmiş
Ne yapmalıyım
Nasıl bir hesap sormalıyım
Ya da hesap sormalı mıyım
Belli etmeli miyim ondan korktuğumu
Yoksa haykırmalı mıyım
Ne kadar geç kalırsa kalsın
Her daim aynı yerde ve hazır beklediğimi
Sanırım gerek bile kalmamış olsun ki
Gelişinden belliydi
Son derece sakin ve kendinden emin
Aslında tüm bunları bir riya olarak anımsamak beni son derece korkutuyor
Yaşanmasını umduğum şeylerin riya olması korkutuyor
Elindeki asasına yaklaşmak dahi
Bir esinti yaratıyor ruhumda
O kadar beklemem de gelmesi de boşunaymış
Sadece yoklamaya gelmiş olsun ki
Hiçbir şey söylemeden döndü
Ama olsun
Ben yine de hazır ve nazır olurum
Her an gelecekmiş gibi nöbetteyim
Ne alnımdaki yazıyı silmeye yeltenirim
Ne de üzülmeye vakit ararım
Ruhumdaki can aktıkça
Aynı yerde ve aynı randevuda olacağım