Nihayetine erip vesselam mı demeli
Sözün özüne inip sırra kadem basmalı
Dudağımız büzülür son kelam mı demeli
İşi biten kalemi belki sonra asmalı
Bir anlamı olmalı belki ilan etmeli
Hükmün bitti demeli karşısında durarak
Belki kendi halinde öylesine bitmeli
Suskunlar gömleğini sırtımıza vurarak
Ağzı olan konuşur amacını aşarak
Herkes akıl sahibi tek ben kalmışım deli
Dinliyorum kendimi elaleme şaşarak
Susturuyor nefsimi tahtına çıkan veli
Sükut altınsa eğer kısarak dem tutarız
Dinleriz mahlukatı buselik makamınca
Biz kendi halimizce susarak cem tutarız
Anlar elbette bizi yola çıkan karınca...
Kurtbey / İstanbul
Niyazi TuncerKayıt Tarihi : 15.1.2014 01:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
kurtbeyce

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!