Hak şehrinde kaybolmuşum,mülhak ım,Vedat' ım.
Şevk-i hüsn oldu gönül baharı,gûş-i hûş açıldı sana yâr-ı cân.
Artık sükût zamanı,ehl-i dil sustu,dinler onu bülbül-i nâlân.
Sırr-ül-esrâr dile geldi, secde etti cümle derviş ile dîde-gân.
Kavuştu nâdimân oldu nûr- efşân,kaldı nâ-çîz bir şeytanı nâ-dân.
Sabâh-ı mahşer örtüldü cehl ile cerire,vardı Cemâl 'e pür-dîlan.
Yürüdü sabûr-âne Mirâc' a,âşık-ı ervâ ya açıldı esbân.
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta