Hep hüsranda insan!..
Oturmuş, ağlayan avare bir mazlumu, yetimi, mülteciyi kim dinler?..
Silen silkinen duygular, neden baktın gözlerine der gibi seslenir aynandan.
Ve şimdi!..
Kendine s/öz verilen Meclis’lerde gönlümüz.
Kuru ve kara kibir y/arasında hasretin.
Yıkılmış sevginin bestelediği dizeler.
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
