Hep hüsranda insan!..
Oturmuş, ağlayan avare bir mazlumu, yetimi, mülteciyi kim dinler?..
Silen silkinen duygular, neden baktın gözlerine der gibi seslenir aynandan.
Ve şimdi!..
Kendine s/öz verilen Meclis’lerde gönlümüz.
Kuru ve kara kibir y/arasında hasretin.
Yıkılmış sevginin bestelediği dizeler.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
