Kimin üstüne bu kadar yapışmış ve kime yakışmıştır
Ve neden insanların üstünde hep iğreti bir elbise gibi duruyor hayat?
Bir gülüşün bir baharı soldurmadığı
Salıncak bir hayatın üstünde kimsenin gidip gelmediği
Bir ezginin, ağrıyan yerlerimize bir ürperti daha bırakmadığı
Bir hayat var mıdır?
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta