dibinde parçalanan aşklar var
toz toprak var akan yaşla çamur olan
tırnağından çekilmiş figan
bozulmuş dudağından çıkan kafiyeler…
kilitli kalmış kalp
korunmuş güya kırılmaktan
yalnızlık, sokulmuş usulca
bir virüs gibi girmiş haberin olmadan…
kel tepeler yokluğun aynası gibi
düşler çeyiz sandığında küflenmiş
sırnaşık aldanışlar doğurmuş üstüne
için, içindeki evde kendini bulamamış…ne çare!
18/09/2006-00:45
İlknur KöknarKayıt Tarihi : 25.9.2006 01:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tebrikler...
gülümseyişini sakla, incitmesinler seni
muhabbetinde kılıç sallamasın dilleri
gitme…bende sende varım
desem de
senin gittiğin yere taşınacağım bu gidişle
soluk bir gölge
isimsiz bir çalı
yorulduğunda yaslandığın duvar…ben olacağım izninle! ......ölüm gülümsemek kolarında....ismim yüreğinde olmasada ismin yüreğimin baş köşesinde olacak.....izninle çok kibardı izin vermesede sen izni vermişsin yüreğine ne çıkar....kutluyorum harikasın...sevgilerimle
Sandığı açın ve küflenmiş çeyizleri havalandırın.
Şiirleriniz bahar kadar taze, sakın onlarıda çeyiz sandığına kilitlemeyin, bırakın bizlere ulaşsın.
sevgi ve selamlar İlknur Köknar.
Orhan ATEŞ
TÜM YORUMLAR (5)