Şırnak'ta sabah Şiiri - Emin Nerguz

Uyanıyorum yedisinde sabahın
Kalkacağım birazdan
Ama dalıyorum hayallere
Memleketim düşüyor aklıma
Sonra sevdiklerim ve dostlarım
İçimde bir hüzün
Canlanıyor anılarım
Pikniklerimiz, sohbetlerimiz, dağlarımız
Her anı, yeni bir çığa dönüşüyor içimde
Hasret doluyor yüreğim

Israrla çalıyor saat
Okuluna gitmelisin diyor
Ama bırakmıyor hayaller
LAN bu ne biçim uyanma diyorum
İrem’im gelmeli
Sarılıp boynuma
Boğarak öpücüklere
Kaldırmalı beni

Ama Israrla çalıyor saat
Bildiğim tüm küfürleri sayıyorum
Felsefe anlatmalısın diyor lanet saat
Yapıp kahvaltımı gitmeliyim
Ama hayaller bırakmıyor
Eren’le Yoldaş’la yapılmalı
Kahvaltı dediğin
Dayanıp amcagillerin kapsına
Basmalı tekmeyi EREN
“anneeeeeeeeee aç kapıyı”
Çaylarımız gelmeli güzel günler gibi
Kirlenmeli yüzü çocukların
Ve kahkahalarımız kaplamalı mahalleyi,