Şırnak bozulmuş Diyorlar

Köşe kapmaca bir arayıştır
Şırnaklı hallerimdeki sensizlik
sonrasında kayıplara karışırsın..
Şehir mutasyuna uğramış
diye geçiştirirsin kendini...

Sokakları ya roboskiye çıkar,
yada sensizliğe.
bir ramazan sıcağında,
cami avlularında iftari bekleyen amcalar gibi
bekliyordum seni.
ezanın okunamacağını bile bile...
Ramazanda belediye parkında sipariş edilen çay sayısı,
Mezarlık duvarlarının büyüklüğüyle doğru orantılı olmuş.
bu şehir yabancılaşıyor bütün yabanlığımla

Hani seni düşünürken çarptığım bütün lambaları var ya
onlar gibi karanlığım...
papatyanın ihaneti gibidir
bu intihardar bişenkli başım..

ve akar ortasu'da akan cesetler çayı
Ben kaçağım bu şehirde sevgili.
Kimliksiz yanımla, askeri bir noktada
bekletilmişçesine.
Şırnak diyorum,
Çocukluğumun salıncaksız heyecanı.
palamut ağacında asılan ipte sallanmak.

Ve her özlem intihara bir adım daha yakınlaştırır.
Parksız geçen küçüklüğümün..
Yırtık pantolonla tepelerden kaymaktı
Farklı bir kente yolculuğum.
Şimdi bir termik santrali gibi öksürüyorum.
üşüyen avuçlarımda yanlış çalan senfoni gibi
Görültü kirliliği yaratırım.

Şırnak,
Yüreğimin yukuşunda tırmanamadığım
lastik ayakkabıyla kaydığım
Kafamda nuhun gemisinde
seni kurtardiğim sevgili yanım

Şırnak bozulmuş dedikoduları yayılmakta.
Ama ben buzulmadım sevgili..
En cok ta bozulmuş yanını sevdim.
seni her halinle her yanımla...
Ta ki bir avuç toprak olana kadar
Şırnak olurcasına seni sevdim.