Sırlı Oda Şiiri - Muhammed Yusuf Maral

Bir değil bin adet, vurun kelepçe
İçimden geçeni, yazın dilekçe
Artık koşmak için, yok bir gerekçe

Ben bir insanım, hakkıdır insanın gülümsemek
Usulca, yavaş yavaş, adım adım ilerlemek

Sırlı bir odayım, kapım kilitli
Yüküm omuzlayan, ezildi gitti
Üç kuruşluk adam, softa kesildi

Hak birdir, hakikat bir, ölmedim hala diriyim
Bir kalıba sığmadım ya, istenmeyen biriyim

Eğmedim boynumu, hiçbir beşere
Sarmış etrafımı, üç beş haşere
Geçti gitti hesap, kaldı mahşere

Ben onun, sen onun, ne anlasın ki çapulcu
Anlamaz yolda kalır, kula minnet eden yolcu

Yasladım alnımı, sert kilimlere
Duyurdum sesimi, tahta mimbere
Çıktı çığlıklarım, arşı ekbere

Tekbir Allah duaları, işitmez mi sanırsın
Bin şer içinden bir hayrı, verir de anlamazsın