Sırlı Muska Şiiri - Ahmet Nejat Alperen

Ey gönlümün en tenha köşesine işlenmiş tılsım,
Sözcüklerin kıyısında nefesin donduğu o an,
Bakışlarınla ruhumda açılan derin bir sızımsın,
Adını can suyuma kattım, ebedi bir damardan.

O sular ki, ne çağlar kurutur ne de fırtına bozar,
Bir mercan gibi kök saldın, en görünmez dibime.
Her kıpırtısı isminle bir yakarış mıdır, azar azar,
Yoksa sessiz bir yemin mi, mühürlenmiş kalbime?

Şimdi her suskunluk, seninle varılan bir başka mana,
Gözlerimde bir buğu, sanki o derin suların yansıması.
Bu öyle bir nakış ki, ne silinir ne de solar zamanla,
İçimde yankılanan, en kutsal, en sessiz dua nidası.