“aşk”a yemin olsun ki…
lâl olan diline sözün geçmez artık
“âşıklar tarihi”ne adın yazıldı Leyla,
sırrı ifşa etme!
bir serçenin safındayız seninle
İbrahim yolunda
ateş yakmaz bizi, unutma
su yakar aşk yolunda
âşık yolunda
o ne hicran ki taşıdığın
pervâneler kor oldu
dağarcığım terennümlerinle doldu
fidandı henüz Osman
yeniçeri ağası, anlar mıydı aşktan
kaldırdı kazanı
soldu Osman, aşkı kül oldu.
hep sonradan döküldü talihsiz mısralar
“aşk”adına, yorgun divitten
kaçınılmazdı hicabı, kâğıdın…
yine yağmalandı “aşk” adına yalnızlık
yoruldu kâtip, arz u hâl biriktirmekten
Avnî’nin fethettiği gazel “aşk”tır, İstanbul değil
Yavuz’un küpesi “aşk”tır, moda değil
Fuzûli’nin kasidesi “aşk”tır, su değil;
Yusuf’a “aşk” gerektir, ayna değil
Mevlâna’ya “aşk” gerektir, Veled’e değil
Kays’a “aşk” gerektir, Leyla değil;
bilesin…
bundan böyle safımız bellidir Leyla
sancağımız “aşk”tır;
sırrı ifşa eden benim Leyla
elbette son sözümüz “belâ”
sonumuz “aşk”tır…
Recep YILMAZ
Kayıt Tarihi : 4.12.2008 17:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!