Sırlı Camın Sırdaşı Şiiri - Yusuf Bilge

Bakışlarım tepkili kuma buz geren cama;
Aslına öykünerek buza kum seren cama…

Pişip ayazlanınca, sırtı sıvazlanınca,
Eşkâlim sızlanınca melal tüküren cama…

Yönüme ters oturup, gönlüme dik/iz durup,
İç gözümü soğurup içimi gören cama…

Dobra serinliğiyle birsam derinliğiyle
Sır cezbe cinliğiyle zaman öldüren cama…

Tıpkı-yansı cihazı, yadsınamaz mehazı,
Övse de bazı bazı, çoğu kez yeren cama…

Yüzüme tepki solur, özüne sırdaş bulur;
Kim şeksiz teslim olur böyle bir ser/encama? ..!

Ey Bilge, dudak büzdün, pay pençe uyak düzdün,
Kaplan giz anlam süzdün, hakkını ver/en/cama! ..

YUSUF BİLGE

* Eşkâl: 1.Bir kimsenin tanınmasını sağlayan dış görünüşü, 2. Şekiller.
* Birsam: Aslı olmayan bir şeyi varmış gibi algılamak, sanrı, halüsinasyon.
* Mehaz: Bir şeyin alındığı, çıkarıldığı yer, kaynak, memba.
* Serencam: Bir iş,bir durum veya olayın iyi veya kötü sonu, akıbeti, 2. Başa gelen hal, olay ya da olaylar zinciri, macera.
* Encam: Son, nihayet, hitam, final.