İlk bakınca insan biraz şaşırır
Alev alev yanar, korlu aynalar
İnceden hissiyat umut düşürür
Maneviyat yüklü nurlu aynalar
Maziyi anıp da ufka dalarsın
Her anıdan ayrı hisse kaparsın
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var