Yalnızlığın pençesinde özgürdür minik sırlar.
Yol alsa da günler, aylar ve asırlar…
Şeffaftır bu yara, kanamasına gerek kalmaz,
İkinci bir sırrı sıkıştırsan pençeye; kabul etmez, almaz.
Pervanedir düşüncelerim gizemin puslu etrafında,
Asırlardır bomboş; tek sayfa bile yok gönül rafında.
Kalksam tırmalar zihnimi düşünceler,
Düşünsem kaybolur, görünen ötelerdeki niceler…
Diliyorum, istiyorum başaklar gibi uzandıkça eğilmeyi
Değdikçe alnım toprağa, secdede kaldığımı bilmeyi.
Sır, serin denizköpüğündeki mercandır.
Hücremde, ruhumda… Öldüğümde dirilen candır!
Açılsa perdeler, çözülse hayalimi boğan düğüm
Nafile! Zifiri karanlıktır en son gördüğüm.
Beyhude darbelerle sarsılırken bu hırçın yürek
Parlayan yıldızlara erişemem yürüyerek…
İsmail AslanhatunKayıt Tarihi : 26.4.2019 12:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Düşünce yolculuğunda ilerlerken, içimde ve duygularımda var olan sırların dışa vurumudur aslında bu şiirim. Dalgalar Üşür mü isimli şiir kitabımdan alıntı yapılan bu şiiri, şiir severlerle paylaşmak istiyorum. Keyifli okumalar.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!