Kabın içine koyunca,
su koyverip yeşeriyor estetik mestetik bulanıklıkta
hepsinin adı bir;
karanlıkta tadı kokusu ayırtsız.
Gerçekten
güzelsin-çekicisin ve akıllısın Hayat
sen
bakma bana,
artık unumu elemiş,
eleğimi duvara asmışım.
Ekmeğimi pişirip yemişim!
tokum
doygunum
bütün rahatlığımda bundan
hiçbir beklentim yok yaşarken
gülmeyi çok seviyorum
Gıdığımdan geçen helal lokmalar gıdıklıyor
İçimden gelmiyor dışının sırrı dökülmüş surları sıvamak...
Kayıt Tarihi : 9.3.2012 13:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Halil Kıvrık](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/03/09/sirlari-sivamak.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!