Sırları Dökülen Zamanda Orada Ayna Var mı?

Vedat Koparan
683

ŞİİR


5

TAKİPÇİ

Sırları Dökülen Zamanda Orada Ayna Var mı?

1.
Bir gün cesaretimi topladığımda yazarım
Şiir yada kısacık öyküler demiştim kendi kendime
İşte seninle bir gece kaçaklığında esti öylesine

-“Gün her zaman ki hüznünü giyip başladı
Sakin duruşlu bir deniz rüzgar meltem esintisinde
Güneş yakıcı özlemler akıcı …sesleri duyuyorum…”-

Ben sonradan böyle oldum
Beni anlamadıklarında
Boşa konuşmaktansa susmayı yeğledim
Kırgınlıklarımı sessizliğin arkasına sakladım

2-
Sağlıksız olduğum için kilom fazla
Ve 40 yaşımdan sonrada astımım çıktı
Bir ara çok güzel kilo vermiştim
Astım ilerleyince ilaç almak zorunda kaldım
Ve işte bu kilodayım

Bazen tüm günümü
Birkaç fincan nescafe ile geçiririm
Yemekle aram yoktur
Kahve ve sigara olsun
Başka şey aramam
İlaçlarımı bıraktım bir süredir
Ne olursa olsun dedim
Attım hepsini
Doktorada gitmiyorum artık
Sigara içmeye devam edersen gelme dedi
Tamam gelmem dedim bende
Böyle işte

3-
İlk kez seninle paylaştım
Anlatmam kimseye bir şey
Kendime saklarım tüm sıkıntılarımı
Öylesine alıştım ki bunu yapmaya

Her zaman beceremiyorum bunu yapmayı
Bu gece nasılsa paylaştım
Sen bilmiyorsun ama
……..her geldiğimde
Senin resmini görünce
İçimden selam..... delikanlı diyordum
“Rüzgarın sesine”
Uluorta dersem tepkini bilmediğimden sana demedim hiç
Bilemezdim ki...

Bazen haylazlığım tutar ona buna takılırım
Açıkçası çekiniyordum sana sataşmaya
Biliyorum tabi ki
Bir kez takılmıştım sana ………. diye

“Kapıldım gittim rüzgarına gecede kayboldum”

4-
Ben 75 de evlendim sadece mahallem değişti
Ben hiç yer değiştiremedim
Sanırım o yüzden
Hep bilmediğim bir yerlerin özlemi vardır içimde
Sanırım ki denizin,dağların ardı özgürlüktür

Hasret duyarım hep
Sadece düşlerimde giderim
Bilmediğim duymadığım yerlere

5-
Dairede yaşıyorum
Evim yinede benim bahçem gibi
Balkonum
Cam önlerim
Evimin içi
Ve apartman kapısının önü
Her yan çiçekliğim
Ben buraya taşınınca
Bizim binanın adı çiçekli bina oldu
Normalde balkonda otururum
Çayımı kahvemi orda içerim
Orda okurum kitabımı
Yorulduğumda da ordayımdır

Birde muhabbet kuşum var
Konuşmayı öğrendi adı Bıcırık
İlk adını öğrettim
Naziktir kuşlar
Kuş beyinli derler akılsız derler ama yalan bunlar
Çok akıllı aslında
Aklı olmasa küser mi hiç
Söylediklerini yapar mı
Anlıyor aklında tutuyor
İstiyorsun yapıyor
Bence çocuk gibi kuşlar
Ve çiçeklerde aynı
Konuşuyorsun seviyorsun
Sevildiğini hissettikçe verdiğince
Çiçeklerde karşılık veriyor sevgiye
Sevildikçe coşuyor
Güzellerim bebeklerim diye başlarım onlarla konuşmaya
Severim okşarım tek tek
Ve sonrada şimdi izin verin anneye kahvesini içsin derim
Sanki titreşiyorlarmış gibi gelir bana
İncitmekten sakınırım hepsini

6-
Deprem sonrası
Babaeski de bir ev bulmuştuk
Bahçe içersinde müthiş bir yerdi
Burayı satamadığımız için alamamıştık orayı
Hala aklım orda takılıdır
Bahçesi müthişti

Bahçe ile uğraşmayı seviyorum
Sebze yetiştirirdim orda
Hatta kuzu bile alırdım
Köy yerinde olmalıymışım ben
Ayağım daima toprakta olmalıymış
Çok zor artık çok zor

7-
Eşim emekli
Arabası var sabah akşam 2şer saat servise gidiyor
En zoruma giden ne biliyor musun
Kızım sınava girdi ve kazandı
Ama açık üniversitede okumak zorunda
İşte bu zoruma gidiyor
Ve eminim ki oda bu durumdan burukluk duyuyor
Okusunlar da nasıl okursa okusunlar artık bir şey diyemiyorum..

-“Özlem Derinde Saklı Bir Volkandır İçten İçe Kaynar Dağdır”-

8-
Çocuklara Dair

Ben asla şartlandırmam çocuklarımı
Her şey olduğu kadar
Otorite kurmuşumdur ama bir yere kadar
Her zaman kendi düşüncelerini ve kararlarını söyleme hakkına sahipler
Ve bilirler ki hayat onların hayatıdır
Karar verme hakları vardır
Hayır veya evet deme yetkileri mevcuttur
Onlarında ayrı bir kişilikleri var çünkü
Evde aile ile ilgili alınacak her kararda
Her şeyde onlarında fikrini almışımdır
Hiçbir zaman dememişimdir susun karışmayın
Ve şimdi hepsi yetişkinler
Ve kendilerine güvenleri var

Ben çocukken çok ezildiğim için
Çocuklarımı kimsenin ezmesine asla asla izin vermedim
Babalarına bile..

Ve her şey onlar içindi
Tüm fedakarlıklar
Herkes etmiyor
Bazıları boş veriyor
Sanki o çocuklar kendi başına gelmiş gibi
Atıveriyorlar başlarından
Ne anne istiyor nede baba
Çocuklar çöpmüşçesine ortada kalıyor
Ezilerek itilip kakılarak büyüyorlar
İradeliyseler kötü yola düşmüyorlar
Ama düşende çok

-Duyarsızlık belki değil
-Belki de yaşama teslim olma yenik düşme
Bilmiyorum artık nedir
-Düşüncesizlik ileriyi görememek

Bilmiyorum Benim Bildiğim Dünyaya Getirmişsen Sorumlusun

Hamurumuz hüzünle karılmış
-Hep hüzün
Ve çok tanıdık bir duygu
Çocuğun duyguları
O tek biz çifttik

-Herkesin Büyükanneleri Olmuyor Maalesef-

9-
Çocukluğumdan beri böyleyim
Gece uyumaktan korkarım
Ve zamanla alışkanlık oldu
Eğer zorla uyumaya çalışırsam kabusa dönüşür uykum

Eşim
Varlığını unutmaya çalıştığım
Ama devamlı gözümün önünde olduğundan
İstemediğim biriydi o
Zaten istiyor musun demediler
Sadece verdik dediler
Ve aradan 30 yıl geçti
Dedim ya her şey çocuklar için işte..

Çocukluğumu yaşayamadım
Çocuk gelin oldum
Sonra çocuk anne
Sonra zaman geldi
Çocukluğu içime hapsettim
Büyümem lazımdı

…Yada sarhoşun piçi
Ablam zavallım içine kapanırdı
Sessizce otururdu
Ben karşı koyar isyan ederdim
Ve neticede yerdim dayağı
Umursamazdım
Annem babam ayrıldığında
Yaşım 6 idi ablam 9
Annem inat uğruna aldı bizi
Ve bırakıp Almanya’ya gitti
Annem çok gaddardı
Bir lokma ekmeği köpeğe verir gibi atardı
Ben yemezdim
Bu seferde yemediğim için dövülürdüm

Ama hiç kimse benim çocuklarıma
Parmağının ucuyla dokunamadı
Babaları bile…

10-
Fazla duygusalım bugün
Dünden beri böyleyim
Bilmiyorum niye
-Adı yok yani öylemi
-Vardır da bir türlü koyamayız adını sanını
Adı saklıdır belki de
-Hissediyorum bu herkeste olan anlardan bir an
-Olabilir oda senin olan
-Saklı kalması gerekirse saklı kalır
Birkaç
-Tez geç gönül tez geç
-Yüreğimi daraltma seslen
Sesleniyorum da
Sesime ses veren bir ses yok ki
-Karanlıkları aşıp geçsin ışığa ulaşsın sesin

11-
Evvel ki gece balkonda oturuyordum geç vakit
Gökyüzüne baktım
Tek tük yıldızlar
Biri orda biri diğer yerde
Hepsi yalnız
Öylesine şiddetli bir yalnızlık hissettim ki
Biran nerde olduğum konusunda bocaladım

-Bir ürperti düştü yıldız kaymasında
-Yalnızlığımda yıldızımı aradım
-İşte hem orada hem burada

Sabah yağmur yağmış
Ben görmedim
Uyumuşum biraz

“-Zaman doldu gün akşam oldu
Ah gidişin düşer hep aklıma
Şimdi başlar karanlık yalnızlıklar-“

-Yara Bandı Düşsün Atsın Kabuğunu Eski Zaman Ağacı-

Bir Dost Sohbetin Getirisinde … Bir Yaşam Öyküsünde..

....... + 03.08.2004

Vedat Koparan
Kayıt Tarihi : 15.8.2004 18:52:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Sırma Mersin
    Sırma Mersin

    sohbet havasında bi yazı olmuş sanki...

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (1)

Vedat Koparan