Her cesaret buluşta nefret ümidi kırdı,
Sustum anlatamadım duygularım kördüğüm.
Yaşadığım ömürde tek sermayem bu sırdı,
Ölüyorken yanımda birlikte götürdüğüm.
Bilmesinler sırrımı müneccimler hocalar,
Gömüldüğüm toprakta üstü kapalı dursun.
Ölünce bedenime varisim karıncalar,
Yaşarken beni sokan boz yılanlar kudursun.
Kayıt Tarihi : 3.4.2010 00:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bir bizde kalır
bir de toprakta
bir biz biliriz
evet sadece biz biliriz
TÜM YORUMLAR (6)