Sırlar Sırrının Sırrı

Mecnun aşkından delirip çöllere düştüğü zaman
Ben semada kendime yer edinmiştim çoktan

Hallac Enel Hakk diye bağırırken darağacında
Ben zaten sır olmuştun Resul-u Kibriyanın yanında

Dertli Yunus gönlünü satırlara dökerken
Ben kendi şiirlerimi dinler idim efsunlu meleklerden

Musa günlerce halvette Tur Dağında Allahlaydı
Bilmezler benim ruhum o esnada ağacın kavuğundaydı

O gizlenmişti tepelerde ne gideni vardı ne geleni
Bense sesiydim Ona Rabbinin seslendiği Lenterani

Halilullah Lebbeyk diyerek dizerken taşlarını Kabenin
Ben tavafta seyrediyordum güzelliğini Hacer-ül Esvedin

Sonra Nemrud nefretle İbrahimi ateşe atarken
Ben gökten indim yardımına Cebrail ilen

Ey aşk yolunun yolcusu bil ki bu sözleri söylemek yürek işidir
Söyleyebilen aşık gerçek Hakdost er kişidir