Sirkülasyon Şiiri - Necdet Arslan

Dönüş yolculuğu çoktan başladı kuşların.
Çitin kıyısından şaşı gözlerle bakıyor son yaz çiçekleri
Alaca şafaklara kadar kapanıyor artık kapılar
Bir sonraki mevsime adım atmaya hazırlanıyor zaman.

Saat yirmi biri vuruyor
Perdenin kıvrımından sokaklara bakıyorum.
Çoktan evlerine çekilmiş oyunlardaki çocuklar

Karanlığın orta yerinde seni düşlüyorum
Bulvar kokan yalnızlığını özlemek de güzel olmasına güzel de,
Sanrılarım bir kez daha vurgun yiyor

İliklerime işliyor sigara dumanları
Birden susuyor ırmağa dökülen çağlayanın sesi.

Nasıl da acımasızca katlettik günün bittiği yerde birbirimizi
diyorum
Düşünüyorum da neler neler geçmiyor ki birden
gözlerimi kapatınca içimden
Bilmiyorum bu tükeniş ne'yin nesi?

Şimdi sevdamızı gömme vakti geceye
Se- ni / se- vi- yo-...
Tamamlanmıyor bir türlü bu iki sözcük
Bütün hıncımla yüklensem bile son hecesi için dilime
düşmüyor ki düşsün o üç harf hemencecik

Nerede yaşasam senin kentin olmaktan çıktı artık
Kime dokunsam sen değilsin

Kalmıyor hiçbir şeyimiz aşka dair kalmıyor
Ne varsa sevda üzerine bir bir kaybediyoruz

Şiirlerimiz çürüyor
Günlüklerdeki yazılarımız soluyor
Daha iyi anlıyorum artık
Vakit doluyor sevdiceğim vakit doluyor..