Şirke Götüren Sözler Şiiri - Cihat Şahin

Müslüman’dır çoğumuz, ama ami Müslüman!
İnancımız taklidi, tahkik değil çok iman.
Teslim kavi olsada, ilim irfan pek nakıs,
Bilmeden ukba’ sına, veriyor zarar ziyan.

Tehlikeli çok terim, gayet mebzul dillerde!
Fütursuzca söylenir, mümin, Müslim kallerde.
Bilinmeden manası, çokça olur terennüm,
Hakkın emri sanılıp, tatbik olur hallerde.

Dillendiren bunları, yürüyor uçuruma,
Çok yetkili merciler, seyircidir duruma!
Çoğaldıkça yanlışlar, dinde olur yozlaşma,
Büyük bunun vebali, yok mecali yoruma!

En meşhuru bunların; ”ne tesadüf”tabiri!
Getirmemiş bu sözü, mevlanın muhabiri.
Şu âlemde edilmez, tesadüfe tesadüf!
Bırakamaz hiç kimse, devre dışı habir’i.

Malik-ül mülktür ALLAH ve her şeyden haberdar!
Onda yetki tasarruf, elbet sonsuza kadar.
Çok tevafuk halk eder, tesadüfle işi yok,
Kayda geçmiş ezelden, her olayı bil kader.

Başka yanlış bir kelam; şu “yaratmak” olayı!
İlahlığa özenip, alır başa belayı.
Edemezken kontrol, gözündeki kapağı!
Olur, talip olmaza(!) yapamazken kolayı.

Yaratmak hakka mahsus, odur ancak muktedir!
Odur alim ve hakim, odur sani ve kadir.
“KÜN” deyince yaratan, oluverir muradı,
“FE YEKÜN”’lü netice, VAHİD’ten olur sadır.

“Kahpe felek” tabiri, çok edepsiz bir terim!
Kanun yapmış âleme, o nesneyi hak kerim.
Felek emir kuludur, ne ilahtır ne şerik,
Ona sövüp sayana; “cahil-i ahmak” derim.

Bu misaller pek çoktur, ağızlarda dillerde!
Söyleniyor durmadan, beldelerde illerde.
Ne hak demiş ne resul, hepsi birer safsata,
Müşkülleşmiş izahı, hak sanılır çok yerde.

Islah için bunları, olmalıyız seferber!
Yapmalıyız durmadan; dört cihete seferler.
Hurafeyle bidatle, savaşmalı ulema,
Olmalıyız top yekûn, hakkı yayan neferler.