Sirkat Şiiri - Hüseyin Çetin İsmailoğlu

Biraz Merdi Kıpti’yim belki
Ama durun, durun gitmeyin,
Şecaat arz etmeyeceğim.
Belki biraz, belki de çok az
Sirkatimden bahsedeceğim.
Ne bileyim bu ara sanki
Pek bir kalem ve kelama mı
Düştüm ne için ve nedendir?
Kendimi şair sandım zahir,
Zannımca cahilliğimdendir.

İç muhasebe, hak getire,
Pekte hayra alamet değil.
Hiciv, yergi yapayım derken,
‘Bak! Hak etmeye, etti rezil’
Lakin hata ve sevabımı
Artık görmezden gelemezdim.
Kıpti’ysem de merdim ya hani
Marifet mi arz edeceğim?

Benim derdim, dert hecelerim,
Vahim halde ettiğim vehim,
Elin gözündeki çöpü bırak,
Kendinde koca merteğe bak.
Yaptığın hiciv yeter artık!
Azat et şunu, yapma yazık!
Dur, içine dolmasın keder,
Emeklerin olmasın heder.