Şirk Koştuğum Tüm Aşklar Tanrı'ya Sığındı

Gözleri ılıman yaşlarla b'akan ayrılıklardan geldin şu geçmişin kirliliğine.
Sadakatin sencildi, ihanetin bencil.
Kırmızı dudaklarıma bakıp da cilveleşen tüm adamlara küfürler yağdırdın, biraz ihtişamlıydı, biraz muhbir.
Kadınlar biriktirdin yalnızlığına, kaldırımların kuvvetini ölçtün bedbahtlığınla.
Yalanların hepsini söyledin gerçeklerden korka korka,
Kahramanca d'övüldün sonra, ahmakça s'övdüm seni başkalarına.
Ardından şirk koştuğum tüm aşklar Tanrı'ya sığındı,
Tadından yenmedi artık akla karışan hezeyanlar,
Bir heyelan gürültüsünde kayıp gitti umutlar.
Sen, bir b'aşka gülerken tüm şehvetinle,
Ben, kızgınlığımı alacak tüm erkeklere boynumu eğdim, öpsünler diye.
Ağlamana yardım eden her mahluka, elimde timsahla koştum.
Sen, çığlıklar atarak yok ederken bedenini,
Benim sitemlerim hep bakir'eydi.
Yanlış yola sapan her kadın gibi, çıplaklık muhtemeldi.

Ve şimdi,
Bir aydınlık bahşettiğin ruhumla unutmadan yitiyorum sevgili,
Karnıma ektiğin tohumlar büyüdüğünde geri geleceğim,
Sen beni kulağımdan öperken,
Ben dudaklarımı bir başkasının mezarına gömeceğim.

Yeter ki,
Kalbin temiz kalsın sevgili,
Tahtında yer edinecek zenlerin üstadlığına soyunma, sevgiyi öğretsinler sana.
Sen bana bir ç'öplük yer bıraksan da olur...

7sekiz10 | 17:55
MerveCeylan.