Rab’bi ikiletmektir, hatta bazen dörtletmek,
Daha da ötelere, beşletmek, yediletmek…
İnsan akılsızlığı, dinmeyen bunaklığı,
Rab’be itaatsizlik, kulların ahmaklığı…
Oysa Rab daima bir, o hiç çoğaltılamaz,
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta