Şirin Erzincan Şiiri - Murat Doludizgin

ŞİRİN ERZİNCAN

Kavruk rüzgârlarla, beniz karartmış
Güneşi yakmış da, tenler sarartmış
Yaradanım seni, özel yaratmış
Bahçesi, bağıyla şirin Erzincan
Tarihi, kültürü, derin Erzincan.

Kemaliye, Üzümlü, Otlukbeli
Esiyor sanırsın, tarihin yeli
Baharda hırçındır, Karasu seli
Bahçesi, bağıyla şirin Erzincan
Tarihi, kültürü, derin Erzincan.

Çayırlı, İliç, Kemah, Refahiye
Bunlar ilçesidir, sanman nahiye
Bilmek için ihtiyaç yok dahiye
Bahçesi, bağıyla şirin Erzincan
Tarihi, kültürü, derin Erzincan.

Merkez, Tercan ilçe, gene Çayırlı
Arazi düz, engebeli, bayırlı
Kışlar soğuk, yazı; kısa, hayırlı
Bahçesi, bağıyla şirin Erzincan
Tarihi, kültürü, derin Erzincan.

Depremler yaşamış; yılmış, yıkılmış
Erzincan’a görmez gözle bakılmış
Sanırsın, yeşil nazarlık takılmış
Bahçesi, bağıyla şirin Erzincan
Tarihi, kültürü, derin Erzincan.

Has kokulu, siyah, Cimin üzümü
Alamazsın manzaradan gözünü
Tulum, sarı çiçek balı çözümü
Bahçesi, bağıyla şirin Erzincan
Tarihi, kültürü, derin Erzincan.

Melikşah’a gitmelidir, tez elden
Abdal Musa, bilinmeli ezelden
Gönül vazgeçer mi, bunca güzelden?
Bahçesi, bağıyla, şirin Erzincan
Tarihi, kültürü, derin Erzincan.

Otururlar kurup, bağdaşlarını
Anlatıp gurbette; dağ, taşlarını
Fırat’a bağlarlar göz yaşlarını
Bahçesi, bağıyla şirin Erzincan
Tarihi, kültürü, derin Erzincan