Elazığ’dan Ağın’a,
Bahçesine bağına,
Avuç avuç leblebi,
Doldur bardağına.
Elazığ, Alacakaya,
Emeğimiz gelmez saya.
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
İnşallah yine bekleriz.
Gıyasettin Bey;
Enfes bir şiir okudum.
Elazığ'ı kaç kez gezmiş olmama rağmen doyamamışımdır.
Şiiri okurken şiirde bahsedilen her bir yer tek tek gözümün önüne geldi.
Ayrıca sayıları gittikçe azalsa da sekiz köşe kasket, şalvar, yumurta topuk ayakkabı giymiş güzel insanlar da.
Peki bir kişinin Elazizli olduğu nasıl anlaşılır? Cevabı da ben vereyim. Karşılaşma anında “Gakgo nedisin? Çağa çoluk nedi?” diye sorise işte siz gerçek bir Elazığlı ile konuşmaktasınızdır.
Bu yorumu yaparken çay içmekteyim. Keşke yanında bir de orçik olsaydı...
Harika şiirinizden dolayı kularım.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta