Elazığ’dan Ağın’a,
Bahçesine bağına,
Avuç avuç leblebi,
Doldur bardağına.
Elazığ, Alacakaya,
Emeğimiz gelmez saya.
Vişne rengi mermeri,
Yakışır her saraya.
Elazığ, Erimli, Arıcak,
Akdağlar son durak.
Kır, bayır ters lale,
Buket buket, kucak kucak.
Elazığ’dan Baskil’e,
Verelim hep el ele.
Aziz dostlarım gelmiş,
Kayısı getir hele.
Elazığ, Karakoçan,
Şirin ve sıcak Golan.
Bu gün Aruz Gecesi,
Hu hu diyelim her an.
Elazığ’dan Keban’a,
Hele bakın bu yana.
Alabalık yemeye,
Gidelim biz Keban’a.
Elazığ, Kovancılar,
Etrafında Murat çağlar.
Şahmiran, Heybet Baba,
Sümbül kokan mis dağlar.
Elazığ, Bakırmaden,
Her yanı dolu maden.
Krom ile bakırdır,
Maden’i güzel eden.
Elazığ’dan Palu’ya,
Yazması iğne oya,
Taş Eyvan’da oturup,
Seyredek doya doya.
Elazığ, Sivrice,
Havası suyu serince.
Hazar Şiir Akşamları,
Felekten bir gece.
Karşıdan geliyor, Mamoş.
Elinde filesi bom boş.
Orcik, pekmez, pestil getir.
Beraber götürsün Gakkoş.
Elazığ, Harput, Palu,
Her yanı evliya dolu.
İnançlı nesillerle,
Göğsümüz iman dolu.
Kayıt Tarihi : 28.3.2013 15:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gıyasettin Güneş](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/03/28/sirin-elazig.jpg)
Enfes bir şiir okudum.
Elazığ'ı kaç kez gezmiş olmama rağmen doyamamışımdır.
Şiiri okurken şiirde bahsedilen her bir yer tek tek gözümün önüne geldi.
Ayrıca sayıları gittikçe azalsa da sekiz köşe kasket, şalvar, yumurta topuk ayakkabı giymiş güzel insanlar da.
Peki bir kişinin Elazizli olduğu nasıl anlaşılır? Cevabı da ben vereyim. Karşılaşma anında “Gakgo nedisin? Çağa çoluk nedi?” diye sorise işte siz gerçek bir Elazığlı ile konuşmaktasınızdır.
Bu yorumu yaparken çay içmekteyim. Keşke yanında bir de orçik olsaydı...
Harika şiirinizden dolayı kularım.
TÜM YORUMLAR (2)