Şirin'e Ferhat'ı Öğretemedim

Varam dedim dağlar aşıp bağlara
Dağ oldum dağları bir itemedim
Gönül od’a düştü aşkım çığlara
Buz tutmuş sevdayı eritemedim

Hani önümüzde baharlar yazdı
Gözlerin gözüme aşkımız nazdı
Hani çoğu zarar, kararı azdı
Gönül mahşerini seyreltemedim.

Hangi yangından köz kalır ki yar’a
Derdine kaç derman olur ki yara
Hani taştan taşa çalsan da kara
Dile söz etmeyi belletemedim

Dersin ki bekle gör zamandan kalan
Sabır şeker olur sükûtu alan
Sevene kör kalbi, kirpikler yalan
Aşk çölüne yağmur dinletemedim.

Felek tuzak kurmuş demir ağlara
Öğrendim sevdayı dağ yara yara
Öğrettim sevdayı mağrur dağlara
Şirin’e Ferhat’ı öğretemedim.