karanlığın yazgı mı
boğduğun aydınlığa
sesler geçer ezgi mi
düğümledin deliğe
körce aldatıcı bu
önüne serdi tabu
arkada erdi yabu*
güğümledir çeliğe
dilin elim gibiydi
karanlığı dibiydi
doldursanız cebiydi
umut yükü eliğe**
sokağa soluğumuz
akarken oluğumuz
yağ dola tuluğumuz
su doldurur keliğe***
çıyandır dost bildiğin
düğümleyip ildiğin
dağlarına deldiğin
şirin değmez beliğe****
ozan efem kıyamam
keskinliği duyamam
kuralına uyamam
şaştım kaldım feliğe*****
*boynuzu geriye doğru düz olan hayvan **dağ keçisi
***eski ayakkabı ****saç örgüsü,im,fazla,tepe *****taş
150311denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 14.4.2011 07:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!