Şirin Çamşıh'ı Şiiri - İbrahim Şahin 1

Sinbeli, Döldür’ün eteklerinde
Kurulmuş duruyor bizim Çamşıh’ı
Çeşme başı, dere yataklarında
Serpilmiş duruyor şirin Çamşıh’ı

Kuzular yayılır gözelerinde
Sevgi, barış, dostluk dizelerinde
Aşığı bol, gezer saz ellerinde
Ozanlar yatağı güzel Çamşıh’ı

Feyzullah ÇİNAR, çalar bağlama
O yanık sesini duyda ağlama
Coşkun ırmak gibi gel de çağlama
Gözyaşın sel olmuş hazin Çamşıh’ı

Mahmut ERDAL savaş açtı bağnaza
Oklarını doğrultuyor yobaza
Yine dertli dertli vuruyor saza
Kırklar semahını döner Çamşıh’ı

Aşık Ali METİN sıla derdinden
Ak meleği göç eyletti yurdundan
Geçilmiyor yiğidinden merdinden
Beldeler içinde özel Çamşıh’ı

“Güzel yaylan hoyrat olmuş, kurt olmuş”
Hasretliği KARBABA’ya dert olmuş
Elinde bağlama gurbette kalmış
Dert üstüne derdi dizer Çamşıh’ı

Ali ERTEKİN’in gözleri ama
Yıllarca büründü kedere gama
Işığı görmedi yaslandı cama
Üzerine çöktü hüzün Çamşıh’ı

Yıllar boyu bizi itip kalktılar
Boynumuza kementleri taktılar
Madımakta evlatların yaktılar
Sönmedi ateşin közün Çamşıh’ı

Bulgurlar kaynardı, serilir “Hedik”
Damlara çıkardık, tarhana yerdik
Cemlere katılır “Ya Ali” derdik
Bir başka güzeldir güzün Çamşıh’ı

Alıcın armudun ille kuşburnun
Evelik, yemlikle sofrayı kurun
Mantara gelince orada durun
Sızlıyor yüreğin özün Çamşıh’ı

Türkünün şiirin özü sendedir
Divriği, Sivas’ın gözü sendedir
Atam’ın aydınlık yüzü sendedir
“Kemalist” yazılmış yazın Çamşıh’ı

Şahin hasret kaldı yemlik, hardala
Kuş bile konmazmış meyvesiz dala
Yönümü döneyim Hüseyin ABDAL’a
Mezarım Başören’e kazın Çamşıh’ı

2006/İSTANBUL