Sırılsıklam özlüyorum Şiiri - Ferhangi Şiir

Ey yanağı gamzeli yârim.
Senin adını cıvıldıyor kuşlar.
Yıldızlar bana sesleniyor.
Senin adını çağırıyor bülbüller.

Bu gece yıldızlar çok güzel ve parlak.
Nerelerdesin ey gül yüzlü yârim.
Özledim seni, yüreğim yangın yeri.
Bakışların kıvılcım, yüreğim sana hasret.
Sevdam,seni dilde değil kalbimde seviyorum

Seninle başladı miladım,seninle başladı hayatım.
Gelecek bizi çağırıyor, dünya dönüyor,başım dönüyor.
Ama bunun bir nedeni var.
Dünyanın dönmesinin sebebi sen.
Bu evrenin varlığında sen.
Yağmur bile senin için yağıyor.
Güneş senin için doğuyor.
Günümün aydınlığı bile sen.
Gel ömrüm, nerelerdesin sen.

Ey kalbimin sahibi,yoluna canımı feda ettiğim.
Bu sensiz bedenimde, kıyametler kopuyor.
Hele bir dokunsam sana, içim titrer.
Sen benim kanımsın, canımsın kurban olduğum.
Gelmek istiyorum yanına,seni hissetmek istiyorum.
Sensiz bir hayat istemiyorum.

Rüyalar görüyorum, rüyalarımın en güzeli sen.
Sen bana Rabbimin bir armağanısın.
Ama yoksun, yokluğun zulüm geliyor bana.
Dayanamıyor artık bu yüreğim sensizliğe.
Ben senin gibi kalbi güzel,yüzü güzel,huyu güzel insanı nasıl bulurum.

Her anımda sen varsın.
Bütün yollarım sana çıkıyor.
Her an her dakika,kalbim senin için çarpıyor.
Benim sana olan sevdam,
Sana olan sevdamı bilse dağlar, taşlar,ovalar ayağa kalkardı.

Yoksun artık yâr.
Yudum yudum yoklugunu içiyorum.
Kana kana sensizliği içiyorum yâr.
Aşığım sana,aşk tek hece ama anlamı büyük
Eğer bulursam ben aşkı, sonsuzluğa seninle giderim, meşale yakalım.

İnci tanem,can yoldaşım.
Aşktır işte Züleyha'yı Yusuf'a bağlayan.
Aşktır işte Mecnun'u çöllere düşüren.
Aşktır Aslı'nın yoluna düşüren.

Ey yâr sen diye yok olmuşum senin gözlerinde .
Tarifi imkansız,aşk sensin.
Sorgusuz ve umarsız gidiyorum peşinde.
Zamanın ötesinde bir varlık.
Heryerde senin sesin var, kulağımda çınlayan.
Zifiri karanlık gecelerde arıyorum seni.
Sen yoksan ben gidiyorum.
Sen yoksan bana gitmek düşer,bu aşkın ardından.

Çileyse zaten çekiyorum çileyi.
Ben seni sevdim bile bile.
Olmayacağını bile bile, gideceğini bile bile.
Ben böyle birşey daha önce yaşamadım, görmedim.
Ey güzel gözlüm, nerelerdesin.

Yakma artık şu yüreğimi.
Aşkın her gece dilimde hece hece haykırıyorum.
Hasretine yandığım kavrulduğum yâr.
Sana gel diyemediğim için ağladım.

Ey yâr gör artık beni duy.
Sensizlik ölüm gibi,anla işte anla beni.
Sensizlik yavaş yavaş öldürüyor beni.
Gözlerin yâr gözlerin.
O gözler kaç kere karşımda ağladı.
Gözlerin yâr gözlerin.
Her nefeste solumak istiyorum.
Gel artık içimde sayıkladığım yâr.

Gözlerin o mahmur gözlerin.
Sevinçli, hüzünlü alabildiğine heyecanlı.
Gözlerin yâr gözlerin.
Her gece uykularımda sen, rüyalarımda sen, yanımda sen.
Seni çok seviyorum.

Uzaktasın biliyorum, o kokunu alamıyorum,boynuna sarılamıyorum, yüzüne dokunamıyorum ama.
Seni çok seviyorum.
Ellerini bile tutamıyorum,yüreğine dokunamıyorum,o buğulu gözlerine bakamıyorum ama.
Ben seni çok seviyorum çok.

Şu an ağlıyormusun bilmiyorum.
Eğer ağlıyorsan göz yaşını silemiyorum.
Seviniyorsan, gülüyorsan o gülüşlerinde ortak olamıyorum.
Eğer şiir okuyorsan okuduğun şiirin içine ben giremiyorum.
Şarkı dinliyorsan seninle birlikte mırıldanamıyorum ama
Ben seni çok seviyorum.

Sana söylemek istediğim çok şey var biliyormusun.
Dilimden damla damla dökülen öyle kelimeler var ki.
Duvarlara, camlara, suya yazıyorum şiirlerimi ama.
Ben seni çok seviyorum çok

Sensiz dolaşıyorum yollarda.
Beraber dolaştığımız çimenlerin üzerinde geziyorum.
Ve beraber gezdiğimiz sevda bahçemiz sensiz soğuk,sensiz bomboş.
Çiçekler solgun sanki bir mezarlık
Mezar taşları var sanki çiçeklerin üzerinde.
Sanki boyunlarını bükmüşler bülbüller bile ötmüyor.
Kalplerinde heyecan kalmamış, bakışlarında korku var.

Ya bu aşk nasıl bir şey, ben seni arıyorum bulamıyorum.
Keşke Anlasaydım kıymetini.
Keşke herşey yeniden başlasa.
Gözlerimi kapatıyorum, sanki bütün dünya yanımda.
Gözlerimi kapatıyorum, sanki sen yanımdasın.

Bak yine Nisan geldi.
Nisan yağmurlarında beraber ıslanmak vardı.
Islanmış bedenimizle el ele tutuşup gezmek vardı.
Üşümeden, üzülmeden sırılsıklam yağmurların altında.
Baksana yine çiçekler açmış erik ağaçlarında çağlalar, güneş yine ışığını saçıyor.
Nereye baksam gözlerim kamaşıyor.
Oysa çoktan hava kararmış, benim gözüm hala sende.

Yapraklarım dökülüyor ama sanki heryer yemyeşil.
Çünkü sen aklımdasın.
Neredesin yâr seni çok özledim.
Elimi uzatsam tutar mısın.
Seninle ilk tanıştığımız da o kadar tutkuluydum ki.
Şimdi artık sensizlikte bahçemdeki gülüm teselli ediyor beni.

İçimde bir boşluk var.
Bu boşluğun adı sensizlik.
Sen yokken soğudum herşeyden.
Ne içimde bir aşk, nede şevhane duygular var.

Beyaz başladığım yer siyah bitiyor anlayamıyorum.
Kime baksam sensin, kimi sevsem sensin, kimi duysam senin sesin.
Ama senin kapıların kapalı giremiyorum.
Kimi sevsem, kimi çağırsam senin adın.
Kim gülse senin gülüşün, kimi sevsem sen.
İnmisin cinmisin.

Yağmurdan sonra canlarım buğulandı, yüzünü çiziyorum senin.
Az çok ressamlık var bende biliyorsun.
Gözlerinden başlıyorum çizmeye, sonra Kaşın, sonra burnun, sonra dudaklar.

Sonra çizdiğim resim bir yağmur damlası olup düşüyor, yapraklarına penceredemki çiçeğin üzerine.
Ya aşka düşmek nasıl bir duygu, nasıl bir şey.
Hele cıvıl cıvıl kuşların sesini duyanbilmek.
Eski günleri anabilmek.
Yâr çok özledim seni, hadi gel artık.

Biz seninle sokaklarda yürümeliyiz, caddelere çıkmalıyız, kentin ortasında biziz diyerek dolaşmalıyız.
Burada yağmur var yine şemsiye almadım.
Yine sensizim, yine ıslanıyorum.
Ben seni sırılsıklam özlüyorum...

Şiir Durağı Ferhan