Sırılsıklam Olmuştum

Bir yaz günüydü;
ağaçlar yeşermiş,
bahçedeki gülller açmıştı,
ama eksik olan bir şey vardı,
ağaçlar yeşermiş olsada,
güller açmış olsada,
dünya siyah beyaz bir film karesi gibiydi,
ne gökyüzü masmaviydi,
ne de yeşeren açalar yeşildi...
bir yeşil eksikti,
senin gözlerinin cennet yeşili...
yollar uçsuz bucaksız bir çizgi gibiydi,
yani,
yani tam bir sessizlik vardı garip ömrümde...
ve birden bir güneş gibi doğdun,
işte o zaman gökyüzü masmavi oldu,
kara bulutlar yok olmuştu,
ve ağaçlar artık gerçekten yeşildi,
tepesinde kuşlar ötüşüyordu,
ve renksiz dediğim o güllere bir güzellik gelmişti...
çünkü sen gelmiştin.
çünkü hayatımı bir güneş gibi aydınlatmıştın...
birden bahçemizin kapısı
son gıcırtısına kadar açıldı,
herkes dönüp baktı,
en son ben bakmıştım,
ve işte o zaman ellerim titredi,
gözlerim karardı,
kendimi kaybetmiş bir şekilde kalktım ayağa,
sonra pamuk ellerinden tutup seni,
getirdim cayır cayır semaverin yandığı
ve aşkımızın ilk defa filizlendiği çardağa...
aşkımız ilk defa orada filizlenmişti,
yııllarca hapis kalan duygularım,
o çardakta yıkmıştı etrafındaki telleri...
ve yılların hasretini sadece iki masum bakışla gidermeye çalıştım,
sen güzelleşmiştin, sen büyümüştün gözümde,
artık çocuksu bir gülüş değild karşımda duran,
ve bende aklımı yeni yeni başıma almıştımki yeniden kaybettim...
kısa sürmüştü bu masum bakışım,
çabucak bitti seni baştan aşağıya süzüşüm,
yarım saat olmadan çekip gitmiştin...
sonra seninle buluşmanın çaresini aradım,
evlerimiz karşı karşıyaydı,
penceremize geçtim,
gözlerim seni aramadaydı,
ve sonunda bütün güzelliğinle çıktın karşımda duran pencereden,
sen bana baktın, ben sana baktım,
ve beni bir kez daha söndürmemek üzere yaktın...
ve öğleden sonra olmuştu,
dışarıya çıktım,
senin çıkmanı bekledim, ve sonunda çıktın,
ama yanında annen ve baban da vardı o zaman,
elma ağaçlarının arasından izliyordum seni,
bellkili evinize geri dönüyordun,
gözlerimi sana diktim belki son kez bakarsın diye,
gittin, gittin, gittin ve köşeyi dönmeden,
bana son kez gözlerini gösterdin,
bardaktan boşalırcasına yağan o yağmurda,
o son bakışınla beni yeninden delirttin...
sırılsıklam olmuştum,
üzerimdeki gömleğim ıslandı,
vücudum titredi...
1 saat sonra güneş açtı,
sen giderken gökyüzü ağlamıştı...
sen gittin ve yine renksizleşti rengarenk dünyam,
gözlerim durmadan ağladı hem sabah hem akşam,
yağmurda sırılsıklam oldum,
ve hala sırılsıklamım...
Son bakışın hala gözlerimde,
bir daha ne zaman renklere bürünecek dünyam,
bilmiyorum,
ama bir tek şey var bildiğim,
seni delicesine sevdiğim...