Sırılsıklam Şiiri - Tevfik Mengüllüoğlu

Bir özlem var ellerimde
kendine tutsak
Kapılarım ardına kadar...
Sırılsıklam.
Acayip bakıyorsun, çok acayip.
Bu bir işgal...
Kimsesiz bir tutku var,
Yüreğimde,
minnacık ve öfkeli.
Sevdaya boyamış geceleri,
aranıyor...
Hasret zanlısı diyor,
gönül bültenleri.
Tuhaf çok, tuhaf...
Bir defa dokunmak istesem yüzüne,
yüz defa çalınır ellerim,
Yüz defa çekilir kanı denizin
bir sevda çıkar su yüzüne,
mosmor elleri.
Ve ben yüz defa özlerim seni,
yanıma gel.
Özlemim sefil,özlemim ırgat
Yörük bir kızın gözlerine
benziyor kalbin!
Delici ve uzak...
Sırılsıklam ediyor soluğun.
Sırılsıklam,oluyor kalbim.
Çok tuhaf çok acayip...
Yaklaş, durma öyle uzak,öyle istekli
susamışım gevrekliğine, gözlerinin.
Bu yüzden seviyorum gidişlerini,
hani olur ya,
kötülüğün kanından beslenen iyilik misali!
her gidişin müjdeliyor,bir gelişini.
Bakma bana öyle...
sırılsıklam oluyor ellerim,
düşlerim sırılsıklam...
Kadim bir höyük benim sevdam,
kadim bir gömüt.
Antik düşler sana dair
tablet tablet.
Bakma bana öyle,bakma sırılsıklam.
Bir defa yaklaşsam yanına,
yüz defa alınır bedenim elimden,
yüz defa,çırılçıplak kalır hislerim.
Yüz bakteri olur imgen beynimde,
bakma bana öyle...
Sırılsıklam oluyor hislerim.