Sırılsıklam Şiiri - Ulaş Başar Gezgin

Hava karanlık, hiçbir şey yok yıldız namına....
Üstüm başım sırılsıklam....
Çıkıyorum merdivenlerden ağır ağır, arkama bakarak....
Üstüm başım sırılsıklam....

Hayal meyal hatırlıyorum çağırışını....
Yağmur yağıyor bardaktan boşanırcasına....
Yere bırakıyorum kendimi hemen....
Üstüm başım sırılsıklam....

Ellerinin titreyişinden anlıyorum....
Yağmur içe işlemede, geri durmamada bir an olsun....
Bir hayli ıslak mı ne, ağzından dökülenler....
Üstüm başım sırılsıklam....

Beni rüzgara bırak, beni ufkun her gün geçip giden kızıllığına....
Çiğ de bir tür yağmur sayılmalıdır....
Ne yana açsan avucunu, hangi yüze haykırsan,
Üstüm başım sırılsıklam....

Bir merdivenden bir başkasına.... Hayat bu işte.... Arada düzlükler....
Paltonun işe yaramadığı ortadadır....
Bunca sözcüğü, ard arda bulmadasın sen, nereden?...
Üstüm başım sırılsıklam....

Otobüse biniyor, yürüyorlar, dünden, evvelsi günden, geçen haftadan yorgun insanlar....
Alnımda yine ıslaklık.... Terlemişim....
Savruk sesler çıkaracak bugün yine, iş makinaları....
Üstüm başım sırılsıklam....

Okula giden küçükleri düşün.... Her yer karanlık....
Düşün, nasıl kuruyacak, ne vakit, yağmur suyu almış defter ve kitap....
Eğilir bükülür ateşte, lastik çizmeleri sınıfın....
Üstüm başım sırılsıklam....

"O yan" dediğin ne yan?... Bulamıyorum bıraktığım yerde,
Islak kirpiklerini, korugan kaşlarını, seğirişini ellerinin, su birikintilerine....
Sen, ben, ellerimiz sırılsıklam diye midir ki,
Bütün dünya sırılsıklam?...

Aksaray, İstanbul, 2002

Kaynak: Gezgin, U. B. (2007). Gezgin Şiirleri (2000-2005) [Gezgin’s poetry]. Lulu.