Sırı dökülen ayna Şiiri - Dağlar Özügüç

Ne olurdu sanki
Bir yağmur damlası olsaydım
Düşseydim kirpiklerine
Gözyaşınla bir güzel karışsaydım
Esen rüzgar olup yüzüne dokunsaydım
Savrulan saçından bir tel alsaydım
Seni hiç gülerken görmedim
Gülüşünle bir gün onurlansaydım
Bak bir güzel aşk şarkısı çalıyor
Bakışınla o duyguya merkez olsaydın

Çöktüm duvarın dibine baktım uzaklara
Daldım hayallere imrendim geçen günlere
Ah gücüm yetseydi seni ikna etmeye
Menekşeler dile gelseydi seni övmeğe
Ama ne fayda hayat artık anlamsızlaştı
Sırları dökülmüş aynalar bile nankör
Bu sayede sevmeyi de bıraktım güvenmeyi de
Ne yapsan olmuyor
Bazı şeyler varki insana yük oluyor
Düşündükçe üzülüyorsun yok olanlara