Gülmek istersin, gülersin;
Mutlu zannederler.
Ama o gülüşün altında yatan acıları ve enkazları görmezler..
Ağlamak istersin, ağlatmazlar.
"Bunda ağlanacak ne var?" derler;
Bıkarsın..
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta