Geçiyor günlerim benim de.
Dönüyor akrebin iğnesinde zaman.
Tabutum giderek küçülüyor, küçüldükçe küçülüyor
Neredeyse bir çukura sığacak.
Omuzlarımda eriyor bu yalnızlık.
Giderek ağırlaşıyor varoluş ve kayganlaşıyor sisi.
Şemsiye yapımcıları
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan
Devamını Oku
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta